Hayatınızı anlamlandıran, renklendiren, mutlu kılan herkese ve herşeye, yaşamınızı sevgiyle temizleyen güzel kalplerinize GÜLÜMSEYİN!

Oflaya puflaya hazırlandınız, evden çıkmak üzeresiniz. Dünden kalmış gereksiz işyeri mutsızluluğuna devam etmek için yollara düşeceksiniz. Mutsuzsunuz çünkü, yıllarınızı verdiğiniz işyerinizin negatifliğini yok edememişsiniz, orası sizi yok ediyor. Üstelik sahte mutluluk ifadesiyle içeri girecek herkese selam vereceksiniz. Sanki orada olmaktan ve iş arkadaşlarınızı görmekten mutlu olmuş, ‘iyi ki varsınız, yaşayın, var olun’ ifadeleriyle onlara gülücük armağan edeceksiniz. O halde evden henüz çıkmamışken aynada önce kendinize gülümser misiniz? Gerçek bir gülümseme olsun lütfen!

Uzun zamandır sorunlar yaşadığınız sevgiliniz ya da eşiniz ‘uygun bir zaman ayarlayıp bir konuşalım’ diyor. Ne konuşulacağını biliyorsunuz zira sizde yaklaşık duygular içindesiniz. Ayrılacaksınız! Bitirerek ziyan mı edilecek bu ilişki yoksa devam ederek birbirinizi mi ziyan edeceksiniz? Kafanız karışık. İlişkinizdeki yaraların sebeplerini ararken yara daha da büyümüştü işte. ‘Biz’ olamamış bir birliktelik acıtıyor elbette içinizi. Şimdi sevdiğiniz ya da sevdiğini düşündüğünüz kişiyle konuşmaya gitmeden önce aynada kendinize bakıp gülümser misiniz? Lütfen!

Günlerdir hastane kapısında iyi haber almak için bekliyorsunuz. Tüm kırgınlıkları, kavgaları unuttunuz. Bir gülüşe dünyayı vereceksiniz. Gerekirse kendi hayatınızı… Ani değişiklikleri kabul etmek istemiyorsunuz. İçten içe yaşadıklarınızı adlandıramıyor, korkuyorsunuz. Öyle korkuyorsunuz ki tüm ihtimallerin varlığını reddediyorsunuz. Bugün yine hastane kapısından ayrılmayacaksınız ama bir ayna bulup kendinize bir gülümser misiniz, rica etsem!

Hangi bilinmez zamana ertelenmiştir isteklerimizin gerçekleşmesi bilemeyiz. Hayat, hiç ummadığınız zamanda hiç ummadığınız şekilde gülümser bize. Bu gülümseyişi önce kendi gözlerimizde görelim ve bırakalım hayat görevini yapsın.